ดีบุก

n. tin

def.:

ธาตุลำดับที่ 50 เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวคล้ายโลหะเงิน เนื้ออ่อน มี 3 อัญรูป คือ ดีบุกสีเทา ดีบุกสีขาว และดีบุกรอมบิก ใช้ประโยชน์ฉาบผิวเหล็กเพื่อกันไม่ให้เป็นสนิม ใช้ทำโลหะเจือ แผ่นดีบุกบางๆ ใช้สำหรับห่อของเพื่อกันชื้น

syn.: แร่ดีบุก sample:

เหมืองแร่ส่งดีบุกไปยังปีนังเพื่อทำการถลุง